Posted on

پدیده ی آنگلیسیسم (Anglicism) انگلیسی گرایی

امروزه تاثیرپذیری زبان های مختلف دنیا از زبان انگلیسی بسیار گسترده تر شده است. از کلمات علمی و تخصصی که بگذریم حتی در جایگزینی واژگان موجود در یک زبان، واژگان انگلیسی در رقابت و اغلب پیروز میدان هستند.
این پدیده زبانی آنقدر گسترش یافته و قدرت گرفته که
اصطلاح انگلیسی‌گرایی یا آنگلیسیسم (Anglicism) برای آن ابداع شده است.
انگلیسی‌گرایی به کارگیری واژگان انگلیسی با وجود واژهٔ هم‌ارز یا برگردان واژه به واژه و یا كاربرد افراطی واژگان زبان انگلیسی و ساختارهای آن است.

 

زبان فارسی هم از گذشته از این قرض گیری ها مصون نبوده است و این طبیعت زبان است که تحت تاثیر زبان های دیگر باشد. اما گاهی این فرآیند به صورت افراط در می آید و موجب عقیم شدن زبان می شود.
حتما بارها معادل های انگلیسی واژگان فارسی را در ارتباطات کلامی روزانه تان شنیدید، جملاتی مثل؛
اینو برات کات کنم، امروز با فرندم کلی فان داشتیم، تایممونو ست کنیم، استیبل نیست، ویژنم اینه، فوروت لند بودم و… طرف نمیتونه یه جمله انگلیسی بگه اما نصف جملات فارسیش کلمات انگلیسیه

بقول آقای کاکایی ذهن و زبان دو روی یک سکه اند. وقتی ما با دست خودمان تیشه ب ریشه ی زبان فارسی می زنیم و خودمان زایش آن را نابود می کنیم آن وقت به چه تاریخی افتخار کنیم؟ که مثلا فردوسی یک حماسه سرای بین المللی است که برویم پزش را بدهیم که فردوسی ایرانی است و فقط آن موقع که ملیت دیگری به فلان شاعر پارسی دادند اعتراض کنیم که شاعر مارا دزدیدند؟!!
یا اینقدر که در بکار بردن کلمات قرضی عربی حساسیت به خرج می دهیم، به استفاده افراطی از کلمات انگلیسی حساسیت داریم؟!!!
در ضمن، این روش خوبی برای انگلیسی یاد گرفتن یا نشون دادن اینکه انگلیسی بلدید نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *